Column: Feestdag

De weergoden lieten ons enorm in de steek, maar dat deerde de bezoekers van de boerderijdag helemaal niets. Gewapend met laarzen en regenjassen kwamen ze vanaf minuut één in groten getale meedoen met het programma dat de melkfabriek had bedacht. Zo leerden consumenten iets over waar hun eten vandaan komt en hoe dat gemaakt wordt. Andersom leerden wij boeren zeker niet minder van de consument.
Enorm compliment
Als de zon schijnt, vindt iedereen ons bedrijf mooi en ik had bijvoorbeeld niet verwacht dat we tijdens een open dag met zoveel hoosbuien nog steeds zo ontzettend veel positieve reacties zouden krijgen over wat we doen. Dat hebben we als een enorm compliment aan het adres van de boeren in Nederland ervaren. We hadden ook niet bedacht dat bezoekers ook tijdens hoosbuien nog zo blijmoedig op de wagen achter de trekker zouden stappen voor een rondje door het weiland. Onze buurjongen die de trekker reed, hoopte het anders, won daardoor eerst de dagprijs voor ‘hoe nat kun je regenen’ voor hij zijn open trekker inruilde voor een dichte, de strijder.
Steunbetuiging
Vragen kregen we ook veel, die varieerden, naast de quizvragen die de melkfabriek had bedacht, van ‘Hoe heten jullie koeien?’ tot ‘Hoe hard rijdt jullie trekker?’ Bij een collega werden bezoekers getrakteerd op de geboorte van een kalf en had hij meteen een pasklaar antwoord op de vraag die hij kreeg: ‘Wat doe jij eigenlijk op een dag als je bedrijf helemaal geautomatiseerd is?’ Mijn partner heeft tekeningen gekregen van een gezin als steunbetuiging aan de boer en om hun zorgen uit te spreken of eten in de toekomst wel betaalbaar blijft nu er zoveel aan de hand is in de agrarische sector. De consument leeft echt met ons mee en dat was hartverwarmend om mee te mogen maken.
Na een dag vol razend enthousiaste reacties was voor ons de conclusie duidelijk. We hoeven ons niet ongewenst te voelen. We mogen heel trots zijn op wat we doen en dat geldt voor ons allemaal. Denk daar aan als je morgen weer iets onaardigs leest of hoort over boeren.
Toos van Soest,
melkveehouder in Harmelen
Tekst: Toos van Soest
Beeld: Ingrid Sweers