Column: Jonge boeren en tuinders verdienen toekomstperspectief

Deze jonge boeren en tuinders zijn hardwerkende fanatiekelingen die nog durven te dromen van een toekomst in de agrarische sector. Toch lijkt ook bij deze groep boeren de moedeloosheid steeds meer toe te nemen. Derogatie is nog niet verleend, PAS-melders zitten nog steeds in de penarie en van de invulling van de gebiedsgerichte aanpak is nog weinig concreet.

Blijven dromen

Daarbij komt dat de hoeveelheid uitdagingen waarvoor de landbouw zich gesteld weet ervoor zorgt dat je niet kunt overzien wat er waar van je gevraagd wordt. Dus van die moedeloosheid valt wel wat te zeggen. Hoe kan je blijven dromen van een film over een duurzame onderneming met jezelf in de hoofdrol, als de Rijksoverheid zich als een eigenzinnige regisseur gedraagt? Erger nog, het eind van de film is nog niet uitgedacht, maar we beginnen alvast met draaien.

Als je als jonge boer of tuinder weet wat je in de omgeving van je bedrijf de komende periode concreet te wachten staat, dan kun je houdbare strategische keuzes maken. Natuurlijk, ondernemen is risico durven lopen, maar ik ken geen boer die 100 procent zekerheid verwacht. Een agrariër heeft dagelijks te maken met onzekerheden uit de natuur en de omgeving, en kan daar als geen ander op anticiperen.

Juist ondernemende jonge boeren en tuinders zijn in de gebiedsopgaven het meest kostbaar. Zij zijn creatief en energiek. Of dit komt doordat wij als jonge generatie nog niet alles kunnen overzien, óf omdat jonge ondernemers meer vertrouwen hebben in de beslissers, durf ik niet te zeggen. Hopelijk een combinatie van beiden, dat houdt het denk ik een stuk leuker. Maar dan moeten beslissers en beleidsmakers dat vertrouwen wel belonen met duidelijkheid en perspectief.

Overboord

Het is van wezenlijk belang voor de toekomst dat de rek er bij jonge boeren niet uitgaat. Anders houden we straks geen voedselproducenten meer over. Dan slaat zowel een kansrijke generatie als een machtig mooie en innovatieve sector overboord. Dat is wat mij betreft het scenario van een film die zijn geld niet waard is.

Amber Laan

Amber Laan schrijft maandelijks een column voor de website van Agraaf. Ze maakt sinds eind 2020 deel uit van een maatschap met haar ouders Bianka en Robert en haar jongere zus Emma. Gezamenlijk runnen zij een melkveebedrijf met 80 koeien op 65 hectare grond in Polder Zeevang, een aangewezen Natura 2000-gebied Zeevang in Laag-Holland (NH). Gezien deze hoeveelheid grond zijn Amber en haar familie druk bezig om de extensivering van hun bedrijf nog meer vorm kunnen geven, gekoppeld aan een gezond verdienmodel.

Onlangs behaalde ze haar master Bestuur en Beleid, gericht op de landbouwsector, aan de Universiteit Utrecht. Haar bachelor agrarische economie en beleid had ze daarvoor in Wageningen gedaan. Ze is ook voorzitter bij het Hollands Agrarisch Jongeren Kontakt en adviseur duurzame landbouw bij Schuttelaar & Partners. Amber Laan is te volgen op Twitter: @Amberlaan7.