Nieuw collectief wil wol verwerken tot duurzaam isolatiemateriaal
De wolmarkt is al langere tijd slecht, maar sinds de coronaperiode heeft 's werelds grootste afnemer China de import om veterinaire redenen nagenoeg stilgelegd. Omdat ook Australië en Nieuw-Zeeland op die markt zitten, raakt de sector de wol aan de straatstenen niet meer kwijt, aldus Saskia Cahuzak van de LTO- vakgroep Schapenhouderij.
Witte wol levert per kilo nog slechts 10 cent op, en zwarte wol kost 10 cent om het kwijt te raken. Aan een schaap zit voor circa 2,5 tot 3 kilo wol en het scheren van een schaap kost circa 5 euro, dus dat kan al lang niet meer uit. Grote schapenbedrijven hebben volgens de Nederlandse Wol Federatie zelfs moeite om de wol kwijt te raken bij de milieustraat, omdat de afvalverwerkers niet goed weten wat ze ermee aan moeten.
Het vrijdag opgerichte Holland Wol Collectief moet hier verandering in gaan brengen. Daarin slaan vijf ondernemers uit de wereld van de architectuur, viltproductie, wolverwerking en isolatiematerialen de handen ineen. De grootste uitdaging is nu om afzet te ontwikkelen voor producten van Hollandse wol, volgens kartrekker Janne de Hoop van de provincie Zuid-Holland. „Wol isoleert heel goed, de vraag is dan ook waarom het niet wordt toegepast in de bouw”, stelt ze. „Het harde en stugge gedeelte van wol is daar zeer goed voor geschikt.”
Mestkorrels
De allerstugste, vervilte delen kunnen zelfs worden bewerkt tot mestkorrels. Wol houdt heel goed vocht vast en breekt langzaam af, waarbij voedingstoffen vrij komen, aldus de Hoop. Het bedrijf NatalieWool uit Haarlem gaat de productie van wolmestkorrels opzetten, geeft zij aan.
Volgens De Hoop is er op jaarbasis 1,5 miljoen kilo wol beschikbaar in Nederland. Deze zomer moet de eerste batch van 5.000 kilo worden verwerkt tot isolatiematten voor voorzetwanden. Maar ook vilten tassen en wollen truien behoren tot de mogelijkheden, volgens het Holland Wol Collectief.
'Raar'
Vakgroepvoorzitster Saskia Cahuzak van LTO Schapenhouderij, die als adviseur betrokken was bij de totstandkoming van het Wolcollectief, juicht het initiatief van harte toe. „Ik vind het raar dat we in Nederland aan de ene kant de mond vol hebben van duurzaamheid, maar tegelijkertijd wol beschouwen als afvalstof. Wol als isolatiemateriaal is ongeveer even duur als glaswol, terwijl glaswol veel slechter is voor het milieu.”
Nu is het aan het Wol Collectief om daar een goede afzetmarkt voor te creëeren, stelt ze. Hoe hoog de uitbetaalde prijs per kilo wol straks kan worden, is volgens De Hoop nog niet te zeggen. Wel is het streven van het HWC een eerlijke prijs voor de boer, met dezelfde prijs voor witte en zwarte wol.
