Noord-Holland maakt werk van natuur Waterland-Oost, boeren in het gebied blijven kritisch

Boer Anthon Dirksen is schadeloos gesteld door de provincie Noord-Holland en begint een paardenpension in Noord-Brabant. Zijn vader begon het bedrijf met zo'n 70 koeien 54 jaar geleden. „Ik denk dat het heel moeilijk wordt hier met het vee", reageert Dirksen op de website van de provincie. „De provincie heeft in deze hoek van Waterland plannen voor vernatting van de grond. Veel mensen willen er hier nog niet aan. Maar als je de stap zet, moet je ook doorzetten."

Evenwicht

De aangekochte percelen worden deels omgevormd tot natuurgrond. Een ander deel van de grond wordt beheerd in afwachting van het inrichtingsplan, dat eind dit jaar wordt vastgesteld. „Het mes snijdt aan twee kanten", geeft gedeputeerde Esther Rommel aan. „Zijn bedrijf kan verder groeien en de natuur in Waterland krijgt een impuls. Dat wil zeker niet zeggen dat alle boeren weg moeten. We gaan naar een ander evenwicht kijken tussen ondernemen, natuur en beheer. Dat proces is al op veel plaatsen gaande. De provincie zal daarop inspelen. Daarvoor hebben we ook de kennis en ervaring van de huidige boeren nodig."

Boeren uit het gebied zijn constant in gesprek met de provincie Noord-Holland, bevestigt Wilco Bark. De melkveehouder uit Overleek is de voorzitter van Vereniging Behoud Boeren Waterland en omstreken. Zijn organisatie, waarbij ruim 80 procent van de boeren uit het gebied zijn aangesloten, is nu ruim een jaar bezig. „De boer die nu vertrekt heeft die keuze volledig vrijwillig gemaakt, dus dat is dan zijn goed recht. Maar niet iedereen in het gebied kan of wil hier vertrekken. Die wonen hier fijn met hun gezin, hebben hier hun sociale leven en een mooi bedrijf opgebouwd."

Wegdrijven

Door de uitbreiding van het Natuurnetwerk Nederland wordt het voor de boeren wel steeds moeilijker. Zo wordt het waterpeil verhoogd om de veengrond te vernatten en gelden voor natuurgronden geen regelingen op het gebied van agrarisch natuurbeheer en wordt ganzenschade niet vergoed. „Soms lijkt het wel alsof de provincie ons zo langzaam wegdrijft uit het gebied. Want straks zeggen ze van de bedrijven die aan de rand van het natuurgebied zitten dat ze teveel uitstoten en dan zijn die bedrijven weer aan de beurt."

Volgens Bark maakt de provincie het de boeren lastig met de plannen voor de uitbreiding van het Natuurnetwerk. „Terwijl dit een redelijk extensief gebied is, waar boeren veel aan weidegang doen en ook agrarisch natuurbeheer doen naast het bedrijf. Veel grond is van Staatsbosbeheer, dat moet nu opeens omgevormd worden naar natuur en daar wordt flink haast mee gemaakt. Wij moeten wel met de koeien naar buiten kunnen en onze mest kwijt kunnen om extensief te kunnen blijven. We hebben hier in het gebied een biologische boer zitten, die raakt nu 25 hectare grond kwijt wat hij pachtte van Staatsbosbeheer. Maar ook hij moet zijn ruige mest kwijt kunnen. Moet hij nu maar stoppen dan?

Weidevogels

De boeren zetten ook vraagtekens bij de manier waarop de natuur wordt ingericht. „Ze willen veel doen voor de weidevogels, maar als het waterpeil hoog staat en er valt een buitje, dan verzuipen de eieren van de vogels en het bodemleven, ook in een natuurgebied. Bovendien barst het hier van de vossen, waar te weinig aan gedaan wordt. En heeft een organisatie als Staatsbosbeheer wel de capaciteit om de gebieden goed genoeg te onderhouden? Wij denken dat ze daarbij juist de hulp van boeren goed kunnen gebruiken."