VVD ziet grenzen aan de groei

„We lopen tegen grenzen aan. Het is niet mogelijk dat alle sectoren in Nederland oneindig groeien.“ Met deze woorden legt het verkiezingsprogramma van de VVD voor het eerst de nadruk op het afwegen van verschillende belangen. „De ruimte is beperkt en groei kan botsen met andere belangen, zoals het behoud van natuurgebieden.“ Het zijn woorden die in eerdere verkiezingsprogramma’s van de liberalen niet te horen waren. Maar, stelt de VVD, „dat betekent niet dat de natuur automatisch voor alles gaat.“

In het verkiezingsprogramma van 2017 was natuur vooral lastig. Regels voor natuurbescherming waren star en irrationeel, de bescherming was onoverzichtelijk en de kosten voor beheer en onderhoud van de natuur intransparant. Maar vooral waren natuur en landbouw van elkaar gescheiden. In het hoofdstuk over landbouw sprak de VVD vier jaar geleden nog niet over natuur; dat onderwerp had zijn eigen paragraaf.

Dit jaar is dat anders. De liberalen gaan de verkiezingen in met de boodschap dat de ruimte waarop natuur, landbouw, en andere sectoren, claims leggen, schaars is en verdeeld moet worden. Dat moet volgens de partij niet door boeren weg te zetten als vervuilers of het krimpen van de veestapel, maar eerder door innovatie en nieuwe technieken om emissies terug te dringen.

Want de landbouw is een sector van wereldklasse, stelt de VVD. Ze vindt het waardevol dat Europa zelf zijn voedsel kan verbouwen, „zodat we weten dat wat op ons bord belandt veilig is, en we het ons kunnen veroorloven de import van hormoonvlees te weigeren.“

Meer specifiek zet de VVD in op:

Vermindering van emissies in de veehouderij, die schadelijk zijn voor natuur en omgeving, en een verbetering van de luchtkwaliteit rondom stallen. Dit niet door een afgedwongen vermindering van de veestapel; de VVD wil doelen stellen en boeren zelf laten kijken hoe ze daaraan kunnen voldoen. Dat kan bijvoorbeeld ook zijn door technische innovaties (waar de VVD boeren financieel mee wil ondersteunen), door emissieruimte te verhuren, en eventueel het verplaatsen van bedrijven.
Een nadruk op hergebruik en verwerking van mest, en aanpassing van de mestwetgeving om meer ruimte te geven aan innovatie.
Een einde aan kortdurende pachtcontracten
Een aanpassing van de mededingingswetgeving, zodat boeren sterker staan tegenover supermarkten.
Het strategisch inzetten van het Europese landbouwbeleid, met daarbij geen strengere Nederlandse uitvoering van Europese richtlijnen. Het Europese fosfaatplafond moet worden afgeschaft.
Scherpere controle op voedselveiligheid door de NVWA. Deze organisatie moet zich enkel bezig houden met haar primaire taken.
Het aanpassen van Europese standaarden om CRISPR-Cas mogelijk te maken.
Een herijking van de Natura 2000-gebieden, en eventueel het herindelen of samenvoegen daarvan.

Lees het volledige programma hier.

Tekst: Wim van Gruisen

Zoon van een Zuid-Limburgse pluimveehouder met eigen slachterij, geschoold als econoom. Sinds 2011 in dienst van Agrio, waar hij artikelen schrijft voor de regio- en vakbladen en de Agrio-websites. Zijn focus lag aanvankelijk op landbouweconomie, tegenwoordig vooral op de Haagse en Brusselse politiek.

Beeld: Bram Teeuwsen