Column: Gemiste kans voor open doel van FDF
Wat er gebeurde, is op zich duidelijk. In een van de vele appgroepen die los-vast aan FDF zijn verbonden, werd geopperd om woensdag maar eens persoonlijk bij de Kamerleden langs te gaan. Dat werd opgepikt door onder meer het AD. Want of je voor of tegen de stijl van actievoeren van FDF bent, journalistiek gezien is het een interessante club die afgelopen jaar bewezen heeft grote groepen boeren te kunnen mobiliseren. De media weten dat goed en letten dus scherp op. Als FDF kun je daar op zich best tevreden mee zijn; zo’n grote naamsbekendheid in minder dan een jaar opbouwen is op zich een bijzondere prestatie.
Mollen
In dergelijke appgroepen wordt van alles geroepen, ook opmerkingen, suggesties en reacties die over alle grenzen heen gaan. Dat weten bijvoorbeeld politieke partijen die geregeld worstelen met opmerkingen bij vooral hun jongerenafdelingen. Soms komt dat in de publiciteit, veel vaker niet (ook al omdat het eigenlijk onbegonnen werk is).
In veel app-groepen van en rond FDF zitten ‘mollen’, zoals FDF dat in de bekende eigen militante stijl noemt. Dat zijn in feite gewoon al dan niet beroepsmatig geïnteresseerde journalisten, bestuurders, politici, burgers en anderen die vorig jaar gewoon uitgenodigd zijn om lid te worden.
Die oproep in zo’n Gelders appgroepje (die daarna snel rondging) om woensdag op huisbezoek bij Kamerleden te gaan, werd dus door onder meer het AD opgepikt. Waarna allerlei media dat snel overnamen. Snelheid in de berichtgeving is tegenwoordig veel belangrijker dan ouderwetse hoor, wederhoor en context. Dat het FDF-bestuur vrijwel direct zei van niets te weten en er ook niet achter te staan, dat kreeg amper aandacht in de daarop volgende berichtgeving die zijn eigen leven ging leiden.
Bebloede kruisen
Daarna volgden de reacties van boze, moreel verontwaardigde politici die het een heel slecht plan vonden en een bedreiging van de democratie. Diezelfde politici staan overigens direct klaar om petities, open brieven en verzoeken waar dan ook persoonlijk in ontvangst te ontvangen, zeker als daar de media bij zijn voor wat mooie publiciteit.
Vooral het schrikbeeld dat lange rijen trekkers voor de eigen woning zouden verschijnen, maakte dat deze actie direct grote weerstand opriep. Niet alleen bij politici, maar ook bij veel burgers en boeren. Het leidde tot felle discussies en veel afkeurende reacties, ook in de landbouw. Sommigen blokkeerden zelfs hun accounts op social media voor iedereen die zo’n actie wel zag zitten. De publieke en politieke boosheid was vele malen groter dan bij acties afgelopen jaren waarbij militante dierenactivisten voor onder meer konijnenhouderijen bebloede kruisen en spandoeken met ‘dierenmoordenaars’ plaatsen. Voor de betrokken veehouders had en heeft dat een enorme impact. Behalve boerenorganisaties en een enkel Kamerlid lag daar verder niemand wakker van in Den Haag.
Dinsdagavond kwam het FDF-bestuur met een felle veroordeling van de gang van zaken. We willen excuses van alle Kamerleden en journalisten, dit is smaad en laster, boeren en FDF-bestuur worden gedemoniseerd, het dictatoriale kabinetsbeleid, zo stond er in de geheel eigen boze stijl van FDF te lezen.
Daarna werd er van alles bijgehaald; van rellende jongeren in de grote steden tot een mislukte stemming over de zorg in de Tweede Kamer. Zaken die weinig of niets te maken hebben met de landbouw en de landbouwbelangen, maar er wel vaker met de haren bij gesleept worden door de FDF-achterban.
Bezettingen
Feitelijk had FDF best een goed punt. Als ergens in een appgroep iets geroepen wordt door iemand, dan kun je een bestuur daarvoor niet verantwoordelijk stellen. Zeker niet als zo’n bestuur van niks weet, dat ook laat weten en vrijwel direct zegt dat het geen idee is waar ze achter kan staan. Wil je een bestuur daarvoor wel verantwoordelijk stellen, dat kan natuurlijk, dan zouden heel wat politieke partijen, organisaties en verenigingen in grote problemen komen.
Wat zo jammer is dat het FDF-bestuur deze kans voor open doel echter volledig mist. Het bestuur had alleen maar naar het ontstaan van de actiegroep hoeven te wijzen; boeren die elkaar onderling helpen om stalbezettingen door dierenactivisten te voorkomen. Dan ga je toch niet zelf iets doen dat daar aardig op lijkt? En juist dat argument ontbreekt dus. Een gemiste kans voor open doel.
Tekst: Lauk Bouhuijzen
Beeld: Ruth van Schriek