Middenklasse spektakelstuk in Hoornaar

De als altijd goed bezochte fokveedag in Hoornaar, waar alle tongvallen uit Nederland te beluisteren vallen langs de lijn, kwam wat gezapig op gang. Bij de vaarzen was het niveau zowel bij rood- als zwartbont niet uitzonderlijk hoog in vergelijking met andere fokveedagen die dit jaar hebben plaatsgevonden. De gezapigheid was op slag verdwenen toen de tweede rubriek van de zwartbonte middenklasse de ring betrad. Plotseling gonsde het langs de ring. In de aanhoudend sterke rubriek liep een drietal koeien dat tot de absolute top van Nederland behoort: Bons-Holsteins Dikkie 193 van de familie Bons uit Ottoland, Double M Britny van de combinatie Jongsteins/Tijhuis en Wilhelmina 550 van de familie Van Dijk-De Bruin uit Giessenburg. Atwood-dochter Dikkie was op de laatste NRM reservekampioene in de middenklasse en stond er stralend voor. Ze heeft een schitterend zij-aanzicht, mooie, fijne, droge botten en een fantastische uier. Defiant-dochter Britny was derde op tal op de NRM en was eveneens in topvorm. De twee koeien lijken erg veel op elkaar qua bouw en afwerking. Dikkie heeft een iets diepere rib, Britny een fractie ondiepere uier. Wilhelmina is een Dempsey-dochter van oud NRM-kampioene Wilhelmina 358 en sloot moeiteloos aan bij dit super tweetal. Ze heeft net even meer openheid en melktype dan haar concurrentes. De verschillen waren minimaal en Jacco Posthumus liet ze nog een keer naast elkaar lostrekken voor hij de definitieve plaatsing bepaalde. De pas 24-jarige keurmeester toonde lef door niet op reputatie te keuren en de koppositie aan Britny te geven, gevolgd door Wilhelmina en vervolgens Dikkie.

In de finale voor de kampioenskeuring werd dit supertrio aangevuld met Mogul-dochter P.R. Darla van Schep Holsteins uit Bergambacht en Lauthority-dochter Cobi 94 van de familie De Bruin uit Giessenburg. Cobi kwam met haar beste ontwikkeling, fraaie type en vaste, ondiepe uier nog het dichtst in de buurt, maar de prijzen gingen naar het koptrio uit de tweede rubriek. Wel met een iets andere volgorde dit keer. Double M Britny werd kampioene voor Bons-Holsteins Dikkie 193, die daarmee Wilhelmina 550 passeerde. Laatstgenoemde kreeg de eervolle vermelding van keurmeester Ard Gunnink die de kampioenskeuring van de middenklasse voor zijn rekening nam. De juryleden keurden zowel solo in hun rubrieken als bij de diverse kampioenskeuringen, waarbij ze elkaar afwisselden.

Uitgebalanceerde roodbontkampioene

Bij de roodbonten had keurmeester Henry Kamphuis het minder druk dan zijn collega’s bij de zwartbonten. De aantallen waren wat kleiner en er werd in slechts twee leeftijdsklassen gekeurd: jong en oud. Bij de jonge koeien (vaarzen en tweedekalfskoeien) was de titel voor Batouwe Ks Lilly Red Pp van de familie Bakker uit Dodewaard. De Kansas P-dochter was best ontwikkeld en bezat een sterke voorhand met veel diepte. Ze was afgewerkt met een beste uier en goede benen. Ze kreeg de tweedekalfs Colorado-dochter Cora 8 van de familie Kemp uit Zijderveld als secondante, een lange, jeugdige koe met een beste uier. De melktypische Armani-dochter Buiteneind Ideale 13 van de familie Scherpenzeel uit Nieuwland pronkte met een hoge, brede achteruier en kreeg de eervolle vermelding.

Bij de oudere roodbonten viel de oudste koe van de keuring, de elfjarige Kian-dochter Nelly 355 van de familie Van Zessen uit Lexmond, op met haar gigantisch diepe ribben en soliditeit. Haar iets ruimere uier voorkwam dat ze meedeed om de prijzen. Haar stalgenote Nelly 464 deed dat wel. De fijne, iets lichte Brooklyn-dochter toonde een mooi melktype, liep op droge, harde benen en beschikte over een beste uier. Ze kreeg de eervolle vermelding. De reservetitel was voor Rubensposy Red 4 van Van Dijk-De Bruin. De best ontwikkelde Savard-dochter was groot en lang, had upstanding en bezat diepe ribben. Kampioene Jansje 607, een Albiorix-dochter van de familie De Groot uit Everdingen, was geheel anders gebouwd. Ze was normaal ontwikkeld, maar blonk uit in harmonie en evenredigheid van bouw. Ze bezit een prachtige mix van melktype en kracht en is afgewerkt met een zeer goede uier, waarbij vooral de lange, vast aangehechte vooruier imponeert. Een balansrijke koe die functionaliteit en fraaiheid combineert.

Koba 219 algemeen kampioene

Bij de zwartbonte vaarzen wees Posthumus de grote, lange JK Eder Eliza van de familie Kolff uit Woudrichem aan als kampioene. De stijlvolle Byway-dochter was niet de breedste, maar beschikte over een vaste, ondiepe uier. De reservetitel was voor de lange, goed geuierde Jedi-dochter De Winkels Abigail 2 van de familie Van Driel uit Hedel. De eervolle vermelding ging naar de goedgeuierde Falkena Anna 290, een Control-dochter van Schep.

De zwartbonte senioren kregen een kampioensduo met een succesvolle keuringscarrière. Bons-Holsteins Koba 219 van de combinatie Bons/Westcoast was al succesvol op Europees niveau en is een van de bekendste koeien van Nederland. Haar halfzus Margriet 408 van De Bruin is eveneens geen onbekende. De uitgebalanceerde Lauthority-dochter is fraai van type en heeft een heel beste achteruier. Brando Bianco 37 van de familie Schakel uit Brandwijk sloot goed aan bij dit geweldige duo. De fijnhuidige Sanchez-dochter is fraai van type en heeft een prachtige, zeer soepele uier. Koba is niet helemaal foutloos, haar halsaanzet kan wat fraaier en ze heeft wat spanning in de rug, maar er is geen jury die om haar heen kan, met haar prachtige, diepe ribben en de sublieme uier, die haar weerga niet kent. Ze werd dan ook uitgeroepen tot seniorenkampioene en later ook tot algemeen kampioene. Margriet pakte de seniorenreservetitel, Bianca de eervolle vermelding.

Bij de bedrijfsgroepen pakte De Bruin de titel bij zwartbont. De familie Van der Wel uit Hoogblokland deed dat bij de roodbonten. Naast de fokveedag kende het ‘Boerenlandfeest’ nog diverse andere programma-onderdelen, zoals het NK veebeoordelen, dat gewonnen werd door Dennis Nijhof, en diverse keuringen. De economische boerenkoeverkiezing werd net als vorig jaar gewonnen door MRIJ-koe De Vinkenhof Danielle 95, een Baltimore-dochter van de familie Vink uit Groot Ammers. Er was ook een keuring ‘gewoon’, waarop de wat kleinere ‘boerenkoeien’ gevierd worden, en die wat laagdrempeliger is wat betreft toilet en voorbrengen. Jammer genoeg vindt deze keuring niet plaats in een van de hoofdringen, zodat ze door slechts weinig bezoekers wordt waargenomen.