Fotoserie: Krekels telen voor duurzaam eiwit

Pluimveehouder Arie de Jong begon samen met zijn zoons in 2016/17 met de teelt van krekels. De broers Matthijs (28), Folkert (22) en vader Arie (60) telen de insecten in Werkhoven bij Utrecht.

De productie van de krekels is zo duurzaam mogelijk. De Jong gebruikt alleen groene stroom, mede dankzij 1.000 zonnepanelen. Matthijs zegt niet te hebben gekozen voor meelwormen, want hij heeft meer ‘affiniteit’ met krekels. Het pluimvee is op hetzelfde bedrijf gevestigd.

De babykrekels drinken van nat papier. Anders verdrinken ze. Op de gesloten bedrijf is het qua klimaat, zonder stof, een stuk aangenamer dan bij de kippen, volgens Arie.

„Insecten zijn voedsel van de toekomst, volgens de zoons. De vraag naar dierlijke eiwitten zal door een groeiende wereldbevolking en welvaart de komende jaren groeien en insecten vormen een duurzame bron”, zegt Folkert die soms bijspringt bij de kippen. Mensen hebben echter nog drempelvrees; met name ouderen. Jongeren zijn al enthousiaster volgens Folkert.

De insectenkwekers moeten als nieuwkomers in deze markt nog altijd zelf op zoek naar kopers van hun product. Dit is de taak van Folkert, afgestudeerd in bedrijfskunde en agrifood business.

Met name pa komt zelden meer bij het pluimvee (36.000 slachtkuikens/moederdieren). Hij vindt het fijn bij de krekels waar hij onder meer nestjes maakt van kokos waarin de krekels eitjes kunnen leggen.

„Het is allemaal nog altijd uitproberen. Boeren die een tweede tak willen met krekels of andere insecten, moeten er niet te licht over denken. Ook de huisvesting komt nogal nauw”, zegt Arie. „Er is nog één ander groot bedrijf in Nederland, dus de info is schaars. Een probleem dien je dus zelf op te lossen.”

„De mest van de krekels wordt net als de kippenmest opgehaald en apart verwerkt”, zegt Matthijs.

„De krekels zitten in boxen in cellen waar het zo’n 30 graden Celsius is. Ze huizen in papieren honingraten en komen boven voor voer en water. Het voer lijkt op kippenmeel”, zegt Matthijs.

Medewerker Reinier maakt op drie dagen per week de raten leeg. Hij vangt als het ware de krekels voordat zij in de koeling gaan nadat ze een dag nuchter zijn. Dan hoef je namelijk niet de ingewanden te verwijderen.

De krekels gaan na te zijn afgekoeld, bevroren en gedroogd op het bedrijf in Werkhoven, naar onder andere Frankrijk. Ze zijn bijvoorbeeld bij de grote supermarktketen Carrefour te koop.

Elke dag zet De Jong nieuwe dieren op. Na zo’n 35 tot 40 dagen zijn de volwassen krekels klaar om te oogsten. Dan worden ze gekoeld tot ze in ‘winterslaap’ zijn en uiteindelijk bevroren. Voor consumptie worden ze daarna in ovens gedroogd. Een handje krekels als snack staat wat betreft eiwithoeveelheid gelijk aan een biefstukje. Er is inmiddels een krekelburger op de markt.

Tekst: Ruth van Schriek

Na van alles gedaan en gezien te hebben, teruggekeerd naar de Achterhoek. En bijna terug naar de boerderij waar ze opgroeide. Na jaren als eindredacteur voor de kranten en magazines van Agrio gewerkt te hebben, trok ze zelf de laarzen aan. Met camera, pen en papier op weg naar boeren, om met veel belangstelling hun altijd interessante verhaal te horen. En dit bij thuiskomst op te schrijven.

Beeld: Ruth van Schriek

Subcategorieën

Fotoserie: Krekels telen voor duurzaam eiwit

Tekst: Ruth van Schriek

Praat mee

Nieuwsbrief

Fotoserie: Krekels telen voor duurzaam eiwit

Tekst: Ruth van Schriek

Deel dit artikel

Praat mee

Nieuwsbrief