Alleen maar verliezers in de Boterhuispolder
Omschakelen naar biologisch onmogelijk gemaakt: ‘We doen wat de maatschappij vraagt, nu is de maatschappij boos’

De aanbestedingsprocedure zou niet in overeenstemming zijn met het Didam-arrest en de openbare selectieprocedure zou op een aantal onderdelen niet aan de regels hebben voldaan. Dit heeft het college doen besluiten de gunning in te trekken en een nieuwe openbare aanbestedingsprocedure te starten.
Van der Heden: „We hebben de aanbestedingsprocedure voor de 38 hectare volgens de regels uitgevoerd. We hebben een weloverwogen bedrag geboden en de grond werd ons in eerste instantie gegund.” Dat betekent dat de voormalige pachter, familie De Willigen van Lakenvelderboerderij Het Boterhuys, de grond niet langer kan gebruiken voor hun natuurinclusieve bedrijf. De Willigen schreef samen met twee biologische ondernemers een gebiedsplan onder de noemer ‘Stichting Wei & Water’. In een notendop: familie de Willigen zou hun bedrijf afbouwen, de beide biologische bedrijven zouden hun activiteiten samenvoegen en alle grond, inclusief de beruchte 38 hectare, nodig hebben om voort te kunnen blijven boeren.
Omschakelplannen in duigen
De gunning van de grond aan de familie Van der Heden maakte enorm veel los. De media-aandacht ging vooral naar de voormalige pachter en de twee bioboeren met hun gebiedsplan. De gemeente zou voor ‘euro’s’ hebben gekozen, maar niet voor de grutto’s. Maar ook de groene plannen van de familie Van der Heden vallen, met het intrekken van de gunning, in duigen. De 38 hectare grond was namelijk nodig om het bedrijf om te schakelen naar een biologisch bedrijf. De voorgenomen omschakeling zou goed passen bij het bedrijf en het gebied. „We boeren al generaties lang op de grens tussen stad en platteland. We willen omschakelen, doen wat de maatschappij vraagt. Nu is diezelfde maatschappij boos en wordt de gunning ingetrokken.”
Samenwerking
Toen Van der Heden een inschrijving deed op de grond, heeft hij dit gemeld bij de voormalige pachter met wie hij goed contact heeft. Met het aanbod om samen te werken als Van der Heden de grond zou krijgen. Van der Heden geeft aan dat er met de huidige dieraantallen ruimte is om samen verder te boeren. „Na de uitslag heb ik De Willigen gebeld, met de mededeling dat het aanbod voor samenwerking nog steeds staat. Dat De Willigen zijn bedrijf wilde afbouwen en dat de grond automatisch naar de twee andere bedrijven binnen Stichting Wei & Water zou gaan was voor ons nieuw.”
Alle kaarten liggen op tafel
En nu? Van der Heden weet het ook niet. „We keken ernaar uit aan de slag te gaan en in samenwerking met de ecoloog van de gemeente het weidevogelgebied verder te verbeteren.” Hij wacht het gesprek met burgemeester en de betrokken wethouder deze week eerst maar eens af. Er is geopperd om grond in buurgemeentes te verwerven. „Maar ook daar heb je te maken met het Didam-arrest. Naar mijn idee creëer je dan hetzelfde probleem op een andere plek.” Daarbij heeft hij vraagtekens bij een nieuwe procedure: „Alle kaarten liggen inmiddels op tafel.” Zowel in de media als in de ingelaste raadsvergadering werd geopperd dat duurzaamheidsfactoren 70 procent hadden moeten meewegen in plaats van 30 procent. Van der Heden benadrukt dat ook wanneer dat het geval zou zijn geweest hij met zijn bod de grond binnen de aanbesteding had gewonnen. Hoe dit een eerlijke uitkomst gaat worden? „Geen idee. Ook wie de grond in 2025 gaat beheren is nog onduidelijk.”
De pachtkwestie is ook in Den Haag niet onopgemerkt gebleven en heeft tot Kamervragen geleid. Staatsecretaris Rummenie schreef een brief naar de gemeente Teylingen, waarin hij een oproep deed om in de toekomst meer ruimte te geven aan boeren die een bijdrage kunnen leveren aan het behalen van milieudoelen.