Agractie: ‘Groep boeren met terugwerkende kracht illegaal gemaakt’

‘De uitspraak heeft niet alleen gevolgen voor bedrijven die met intern salderen nog zouden kunnen ontwikkelen, maar ook voor bedrijven die dat in de afgelopen vijf jaar al hebben gedaan. Deze groep is met terugwerkende kracht illegaal gemaakt’, schrijft Agractie.

Problemen

Weliswaar geldt voor die laatste groep een gedoogbeleid tot 2030, maar ze moeten nu alsnog een vergunning aanvragen en het is maar de vraag of ze die krijgen. Agractie: ‘Het is niet uitgesloten dat hierdoor opnieuw een groep boeren in grote problemen komt door falend overheidsbeleid.’

De uitspraak zorgt volgens Agractie voor nog meer hindernissen. ‘Nog afgezien van de enorme administratieve lastendruk die de vergunningplicht met zich meebrengt is het verkrijgen van een vergunning met intern salderen een stuk moeilijker geworden, zeker voor bedrijven die (nog) geen vergunning hebben, zoals PAS-melders.’

Natuur

Grote gevolgen heeft ook de mededeling van de Raad van State dat het additionaliteitsbeginsel geldt voor intern salderen, stelt Agractie. ‘Dit houdt in dat beschikbare stikstofruimte veelal ten gunste komt van natuur en niet kan worden aangewend voor bedrijfsontwikkeling.’

Er is volgens de boerenactiegroep dan ook maar één conclusie mogelijk: Nederland zakt verder weg in het stikstofmoeras. ‘Dat is de opvatting van Agractie Nederland na de uitspraak van gisteren van de Raad van State over intern salderen. Het is de zoveelste klap die het Nederlandse bedrijfsleven, en in het bijzonder de veehouderijsector, te verwerken krijgt.’

Ander beleid

Agractie vindt al lang dat er een fundamentele omslag moet komen in het natuur- en stikstofbeleid. Dat houdt in: sturen op Staat van Instandhouding (per gebied) en het invullen van het begrip significantie in de habitatrichtlijn met het wettelijk vastleggen van smalle significantiestroken langs stikstofgevoelige habitats in Natura 2000-gebieden (drempelwaarde). ‘Met deze fundamentele andere aanpak sluit de visie van Agractie aan op de Vogel- en Habitatrichtlijn vanuit Brussel. De wetenschappelijke onderbouwing is er. Nu nog de bestuurlijke en politieke moed om het te implementeren.’