Zeven keer meer wolvenaanvallen op landbouwhuisdieren in Nederland dan in Duitsland

Buiten het verschil in het aantal aanvallen, is er een groot onderscheid tussen het jachtterrein van de wolf in Nederland en Duitsland. In ons buurland is het jachtterein zeer ruim en in hoge mate bebost. In Nederland zitten de wolvenroedels op een kluitje in relatief kleine natuurgebieden.

Onverwachte komst

Tegen de verwachtingen in, blijkt de wolf zich snel te vestigen in Nederland. Momenteel telt ons land tien wolvenroedels, waarvan er zeven gevestigd zijn op de Veluwe. Dat de wolven zich in toenemende mate vergrijpen aan het vee stemt niet overeen met wat eerder werd geschreven over het roofdier. In 2012 schreef wolvendeskundige Glenn Lelyveld nog: ‘Wolven mijden mensen en vee over het algemeen, maar het komt voor dat een enkele opportunistische wolf een schaap of geit pakt.’ Deze visie werd destijds gesteund door andere wolvendeskundigen.

Veel meer aanvallen in Nederland

Het Bundesambt für Naturschutz telde in Duitsland in 2022/2023 in totaal 184 wolvenroedels. In 2022 vielen wolven in Duitsland 1.136 keer landbouwhuisdieren aan, waarbij in totaal 4.366 slachtoffers vielen. In Nederland zijn er in 2023 in totaal 9 wolvenroedels. Die vielen in dat jaar 426 keer landbouwhuisdieren aan, met 1.416 dode dieren als gevolg. Per aanwezige wolvenroedel gaat het in Duitsland om 6 aanvallen met in totaal 24 dode landbouwhuisdieren, en per Nederlandse roedel gaat het om 47 aanvallen met in totaal 157 dode dieren. Een Nederlandse wolf maakt zeven maal meer slachtoffers.

Wolven hebben het in Nederland veel vaker op het vee gemunt dan wolven in Duitsland. Pro-wolf-partijen en -politici wijzen naar de boeren in Nederland. Die zouden hun vee veel minder goed beschermen dan boeren in andere wolvenlanden. Die bewering strookt echter niet met de Duitse data. Het aantal aanvallen was daar steeds veel minder, ook toen het vee nog niet was beschermd. Dat roept de vraag op of Nederland wel voldoende geschikt jachtterrein kan bieden aan de wolf.

Jachtterrein buiten natuurgebied

In Duitsland bevinden de meeste wolvenroedels zich in de Noordoostelijke deelstaten Saksen en Brandenburg, gevolgd door de Noordwestelijke deelstaat Nedersaksen. De wolvenroedels bevinden zich vooral in gebieden met weinig mensen en uitgestrekte bossen. Een Duitse roedel heeft een jachtterrein van gemiddeld 250 vierkante kilometer.

Op de Veluwe zitten de wolvenroedels veel dichter op elkaar. De huidige zeven roedels moeten het doen met 140 vierkante kilometer per roedel. In de praktijk hebben de Veluwse roedels hun jachtterrein fors uitgebreid, blijkt uit gegevens van BIJ12. Tot in de wijde omtrek wordt er ook gejaagd op vee van boeren.

Het jachtterrein van een Nederlandse wolvenroedel blijkt net zoals in Duitsland, óók zo’n 250 vierkante kilometer te beslaan. De helft hiervan ligt in natuurterrein, de andere helft erbuiten. Vlak voor de komst van de wolf communiceerden Nederlandse wolvendeskundigen nog dat een wolvenroedel een jachtterrein van 225 – 300 vierkante kilometer nodig had. Dit komt overeen met wat we in de praktijk zien, zowel in Duitsland als in Nederland. Dat een aanzienlijk deel van het jachtterrein in Nederland buiten natuurgebied zou komen te liggen, werd niet gecommuniceerd.